ανκ ο αιγυπτιακός σταυρός

Το Ankh ήταν για τους αρχαίους Αιγύπτιους, το σύμβολο (εκτός και από το καθεαυτού ιερογλυφικό σαν έννοια) της ζωής. Είναι μία διαρκής εικόνα / σύμβολο που διαιωνίστηκε μέχρι και σήμερα έχοντας εξελιχτεί στον χριστιανικό σταυρό.Είναι από τα πιο δυναμικά σύμβολα που έχει χρησιμοποιηθεί στην αιγυπτιακή τέχνη σαν μέρος διακοσμητικού σχεδίου.Υπάρχει επίσης η θεωρία ότι το σύμβολο αυτό αναπαριστά την ανατολή του ήλιου, με την θηλιά στο άνω μέρος να συμβολίζει τον ήλιο που προβάλει πάνω από τον ορίζοντα, ο οποίος αναπαριστάται με την κάθετη στήλη, όπως επίσης και με την πορεία του ήλιου.Οι αρχαίοι Θεοί της Αιγύπτου συχνά παρουσιάζονται να κρατάνε αυτό το σύμβολο. Το βρίσκουμε στους Anqet, Ptah, Satet, Sobek, Tefnut, Osiris, Ra, Isis, Hathor, Anibus και σε αρκετούς ακόμα μαζί με ένα σκήπτρο, σε διάφορους τάφους και γλυπτά σε ναούς, να το τοποθετούν μπροστά στο πρόσωπο του βασιλιά συμβολίζοντας την ανάσα για την αιώνια ζωή. Κατ' επέκταση, το σύμβολο αυτό δεν ήταν απλά το σύμβολο της εγκόσμιας ζωής, αλλά και της ζωής μετά θάνατον. Αυτός είναι ο λόγος που το βρίσκουμε συχνά σε τοιχογραφίες νεκρών (ο νεκρός λεγόταν και ankhu), αλλά και πάνω σε σαρκοφάγους, που ονομάζονταν και neb-ankh, το οποίο σημαίνει και κάτοχος ζωής


επιπλέον:

Το ankh είναι ένα αρχαίο αιγυπτιακό σύμβολο της ζωής. Επίσης γνωστό ως σταυρός Ansata, είναι μια οπτική αντιπροσώπευση ενός λουριού σανδαλιών.
Οι οριζόντιοι και κάθετοι φραγμοί του χαμηλότερου σταυρού TAΥ αντιπροσωπεύουν τη θηλυκή και αρσενική ενέργεια, αντίστοιχα. Αυτός ο συνδυασμός αρσενικών και θηλυκών συμβόλων (ο σταυρός και ο κύκλος) στο ankh προτείνει τη γονιμότητα και τη δημιουργική δύναμη. Ο κορυφαίος βρόχος συμβολίζει επίσης τον ήλιο στον ορίζοντα, και προτείνει τη μετενσάρκωση και την αναγέννηση.
Το ankh εμφανίζεται συχνά στις αιγυπτιακές γραφές για την αναγέννηση, και για έναν σύντομο χρόνο υιοθετήθηκε από τους κοπτικούς Χριστιανούς για να συμβολίσει την αναζοωγόνηση Χριστού.
Το Ankh θεωρείται επίσης σε τελετουργιες μαγειας και στις παραδόσεις Wiccan/Neopagan, ως σύμβολο της αθανασίας και της ολοκλήρωσης.

πηγή : η τέχνη των σοφών
και το μέγα βιβλίο της αλχημείας